Da li ste znali šta zapravo znači narodna izreka: „ prvi se mačići u vodu bacaju“?
Ova izreka se veoma često koristi u srpskom jeziku i ona personifikuje zanemarivanje početnog uspjeha i afirmaciju nastavka rada u cilju ostvarivanja narednog sigurnijeg uspjeha. Dugo se na porijeklo ove izreke nije pridavalo mnogo pažnje i smatralo se da se riječi izreke odnose na obične mačiće, međutim istina o porijeklu imena je strašna i veoma potresna. „Prvi mačići“ su zapravo prvorođena neželjena djeca nastala iz „prava prve bračne noći“ iz vremena Otomanske imperije.
Pravo prve noći (od lat. ius primae noctis), poznato i pod francuskim nazivom droit du seigneur (gospodarevo pravo), jeste feudalno pravo gospodara nekog imanja na razdjevičenje djevica pod svojom vlašću, koje se u srednjem vijeku primjenjivalo u određenim razdobljima u velikom broju feudalnih zemalja,a naročito u Otomanskoj imperiji.
Istražujući Turske zločine nad hršćanima koji su ostavili su najbolniji trag u narodnom pamćenju, istoričari su došli do činjenica koje iz današnje perspektive izgledaju jezivo,ali u tom periodu shvatale su se kao nešto društveno prihvatljivo. Najbolnije patnje hrišćana bile su ,,Danak u krvi” i ,,Pravo prve bračne noći”, po kojem su hrišćanke svoju prvu bračnu noć morale provesti s begom, agom, pašom ili drugim turskim vlastodršcima. Mnoge su hrišćanke ostajale trudne te su nakon toga rađale djecu svojih krvnika silovatelja, koju su u većini slučajeva bacale nakon poroda, što je bila tabu tema. Mnogo je istorijskih predanja i izvora koji svjedoče o pravu prve bračne noći, u prvom redu Mažuranićev spjev: ,,Smrt Smail-age Čengića” i mnogi drugi.
