Marijupolj je postao najbombardovaniji i najrazrušeniji grad u ratu Ukrajine sa Rusijom – pretrpjevši najveći dio skoncentrisanih ruskih napada.
Postoje četiri glavna razloga zašto bi zauzimanje ovog lučkog grada bila tolika strateška pobieda za Rusiju, a težak udarac za Ukrajinu.
1. Obezbeđivanje kopnenog koridora između Krima i Donbasa
Geografski gledano, grad Marijupolj zauzima samo mali dio na mapi, ali on trenutno stoji tvrdoglavo na putu ruskih snaga koje prodiru sa krimskog poluostrva.
One se probijaju na sjeveroistok kako bi pokušale da se povežu sa trupama i separatističkim saveznicima u regionu Donbas u istočnoj Ukrajini.
General ser Ričard Barons – bivši komandant britanske Komande udruženih snaga – kaže da je zauzimanje Marijupolja ključno za ruske ratne operacije.
“Kad Rusi budu smatrali da su uspješno okončali ovu bitku, imaće dovršen kopneni most od Rusije do Krima i to će doživjeti kao ogroman strateški uspjeh.”
Ako Marijupolj bude bio zauzet, Rusija će na kraju uspostaviti i potpunu kontrolu nad više od 80 odsto crnomorske obale Ukrajine – odsjekavši njenu pomorsku trgovinu i dodatno je izolovavši od svijeta.
Ruske trupe polako nadiru ka centru i, u odsustvu bilo kakvog upotrebljivog mirovnog sporazuma, Rusija će najvjerovatnije sada samo pojačati bombardovanje – praveći vrlo malo ili nimalo razlike između naoružanih branilaca i izmučenog civilnog stanovništva koje u gradu i dalje broji više od 200.000 ljudi.
Ako, i kada, Rusija preuzme potpunu kontrolu nad Marijupoljem, to će osloboditi oko 6.000 njenih vojnika – organizovanih u taktičke bataljonske grupe od 1.000 vojnika – da budu poslate kao pojačanje na druge ruske frontove oko Ukrajine.
2.Gušenje ukrajinske privrede
Marijupolj je odavno strateški važna luka na Azovskom moru, dijelu Crnog mora.
Sa svojim dubokim sidrištima, to je najveća luka u regionu Azovskog mora i dom ogromnih gvožđara i čeličana.
U normalna vremena, Marijupolj je ključno izvozno čvorište za ukrajinski čelik, ugalj i kukuruz, koji odlaze mušterijama na Bliski istok i šire.
Sada već posljednjih osam godina, od ruske aneksije Krima 2014, ovaj grad nalazi se neugodno stešnjen između ruskih snaga na poluostrvu i pro-ruskih separatista u otcepljenim samoproglašenim republikama Donjeck i Lugansk.
Izgubiti Marijupolj predstavljalo bi težak udarac za ono što je preostalo od ukrajinske privrede.
3. Prilika za propagandu
Marijupolj je dom ukrajinske paravojne jedinice bataljon Azov, nazvane po Azovskom moru, koje povezuje Marijupolj sa ostatkom Crnog mora.
Bataljon Azov ima ultradesničarske ekstremiste, među kojima su i neonacisti.
Iako oni čine samo mali dio ukrajinskih ratnih snaga, bio je korisna propagandna alatka za Moskvu, pruživši joj povod za poručivanje ruskom stanovništvu da su mladi ljudi koje je poslala da se bore u Ukrajini tamo da bi oslobodili njenog susjeda od neonacista.
4. Ogroman podstrek za moral
Rusko zauzimanje Marijupolja, ako do njega bude došlo, biće i psihološki značajno za obje strane u ovom ratu.
Marijupolj bi bio prvi veliki grad koji je pao u ruke Rusa poslije Hersona, strateški mnogo manje važnog grada koji jedva da je bio branjen.
Tu je i drugi aspekt morala – odvraćanje.
Marijupolj je pružio žestok otpor – ali pogledajte samo po koju cijenu.
Grad je desetkovan i sada uglavnom leži u ruševinama.
Ući će u istoriju uz Grozni i Alepo, gradove koje je Rusija na kraju izbombardovala i izgranatirala sve dok nisu poklekli, svevši ih na ruševine.
Poruka drugim ukrajinskim gradovima je jasna – ako odlučite da se borite poput Marijupolja, možete da očekujete istu sudbinu.
/BBC na srpskom/
