U zoru 23. jula 1992. godine, muslimanska vojka u napadu na šire područje Јabuke nije imala milosti ni za djecu, žene i nepokretne starce, a u krvavom pohodu popalili su sve srpske kuće i pomoćne objekte.
Na svirep način ubili su 43 srpskih mještana, među njima i dječaka od 13 godina Nova Eleza, slijepu staricu Milku Kovač, nepokretnu Zorku Simović, kao i partizanskog veterana iz Drugog svjetskog rata, junaka iz Bitke na Sutjesci i sa Sremskog fronta Miloša Vukovića.
Ubijeni su i stariji bračni parovi Milovan i Marija Skakavac, Miloš i Anđelka Trivun, Ostoja i Sofija Ćosović, Drago i Јoka Stojanović.
Zapaljeno je i uništeno 18 srpskih sela na području od Stoca do Јahorine, a pravoslavna crkva Preobraženja Gospodnjeg minirana je i do temelja srušena, koja je prilozima vjernika obnovljena 2005. godine.
Za zločin u Јabuci, uprkos brojnim svjedočenjima preživjelih, pravosudne institucije u BiH nikada nisu podigle nijednu optužnicu.
Ljubiši Simoviću ubijeni su otac Lazar od 80 godina, brojna rodbina, komšije i prijatelji.
– Ubili su mi oca, dva sestrića, ubili su mi prve rođake, ujake, uništili su kompletne familije. To je bio prvi zločin u Foči, koji je možda trebalo da služi kao opomena, ali su se dešavali poslije i Јošanica, Kratine i niz drugih zločina nad Srbima – navodi Simović.
On napominje da je krajem prošle godine bio u delegaciji opštinske Organizacije porodica poginulih iz Foče, koja je u Tužilaštvu BiH u Sarajevu održala sastanak sa zamjenikom tužioca, koji im je obećao da se predmet “Јabuka” radi i da su saslušavani neki od počinioca čija imena je navela ova organizacija.
– Tada sam rekao da ne znam zbog čega se ćuti o zločinima nad srpskim življem. Ovo su čisti dokazi o stradanju mještana Јabuke, a da niko nije priveden – kaže Simović.
On je uvjeren da će pravda pobijediti.
– Ubili su Јabuku, mene sigurno neće ubiti, istrajaću na tome da se neko od počinilaca osudi. Zna se ko je predvodio akcije i imam osjećaj kao da se namjerno čekalo da neki pomru, pa da ne budu optuženi – rekao je Simović.
On kaže da je igrom slučaja naišao na neke spiskove, koje je predočio.
Neđo Mastilo i ove godine je izašao na groblje Božovac da prisluži svijeću svom bratu Radislavku i brojnoj rodbini ubijenoj na današnji dan prije 31 godinu.
– Pitao bih tog tužioca, kako ga nije sramota? Da li je ikad otvorio i pročitao taj predmet? Razočarani smo u tužilaštvo i pravosuđe – kaže Mastilo.
Petroslav Ćosović, kome je ubijen otac Obren, rekao je da je muslimanska vojska pobila sve što se kretalo.
– Nismo se mi između sebe pobili, nego nas je neko pobio. Išao sam sa tužiocima u Јabuku, ali ne vidim još pomaka. Nisu to male žrtve, pobijeno je od male djece do najstarijih, sve što su mogli uništili su – priča Ćosović.
Nakon rata Dejtonskim mirovnim sporazumom Јabuka je pripala FBiH, a preostalo srpsko stanovništvo se moralo seliti sa svojih ognjišta.
Posmrtni ostaci većine stradalih Јabučana tada su preneseni na Gradsko groblje Božovac u Foči.
