Selić nad mrtvim Če Gevarom
Odrastao je u porodici Božidara Selića, iseljenika iz Morače, koji se 1920. godine doselio u Argentinu i potom preselio u Boliviju. U Boliviji je mladić dobio novo ime Andreas Selich.
Andrija je u Argentinu došao kod Pavla Popovića, inženjera koji je držao građevinsku firmu i koji je stalno zapošljavao Crnogorce, a zatim je otišao na studije u Vest Point. Dogurao je do čina pukovnika, a hapšenje slavnog Če Gevare ga je proslavilo, pa je posle radio kao ministar i kao ambasador u Paragvaju.
Međutim, Selićevi zlatni dani uskoro će biti okončani. Kako su se ekstremni ljevičari svetili svima koji su imali bilo kakvu dodirnu tačku sa hvatanjem ili likvidacijom Če Gevare, tako se i Selić našao na njihovoj listi za odstrel.
Uhapšen je, mučen i likvidiran 1973. godine u vili novog ministra unutrašnjih poslova Alfreda Arsea Kaprija.
Ubistvo pukovnika Selića, prema nekim verzijama, kreirali su uticajni krugovi u Boliviji kako bi bio sklonjen kao opasnost po neke političke elite zbog svog uticaja u vojsci, autoriteta, ali i popularnosti. U trenutku kada je ubijen više nije zauzimao važne državne funkcije u Boliviji i bio je poslat u diplomatsku službu u Paragvaju. Dakle, ubijen je kao ambasador Bolivije u Paragvaju – svjedoči Gordan Stojović, istraživač dijaspore u Južnoj Americi, piše Telegraf.
Hapšenje Če Gevare
8. oktobra 1967. godine, nakon kratkog i slučajnog okršaja vatrenim oružjem, bolivijska vojska je iz zasjede uhvatila Čea i jednog njegovog saborca.
Če Gevara je bio ranjen u nogu i nije mogao da se brani. U čekanju da dođu nadležni nadređeni, prebačen je u obližnju seosku školu. Tu je prvi stigao pukovnik Andrija Selić koji je prvi i ispitivao Čea nakon hvatanja i kasnije učestvovao u sahranjivanju njegovih ostataka.
Na legendarnoj slici, gdje nad mrtvim Čeom bdi gomila ljudi, pukovnik Selić je oficir sa brkovima koji pokazuje prostrelnu ranu.
TELEGRAF