Srpska pravoslavna crkva i vjernici danas proslavljaju svetog Marka, pisca jednog od četiri jevanđelja.
Sveti Marko je bio Јevrejin, iz plemena Levijeva. Uvršten u 70 svetih apostola Hristovih, najprije je pratio Svetog Petra koji ga je i postavio za episkopa.
Na molbu vijernih rimskih hrišćana, napisao je Јevanđelje, koje je lično Sveti Petar pregledao i potvrdio kao istinito.
Propovedao je Hristovu vjeru u Akvileju i Egiptu, sagradio mnoge crkve i postavljao sveštenike.
Činio je mnoga čudesa, pa mnogi tada povjerovaše u Isusa Hrista i krstiše se. Nastavio je put u Aleksandriju, gdje je mnoge preveo u hrišćanstvo, zbog čega ga baciše u tamnicu. U trenutku njegovog pogubljenja, nebo se otvorilo i dogodio se jak zemljotres.
Ovo se smatra “blagim danom”, vremenom za odmor i molitvu. Ova tradicija se prenijela i na ostala zanimanja – danas nikako ne treba raditi jer se vjeruje da Sveti Marko hoda svijetom sa korpom punom grada, pa onom ko radi šalje nevrijeme koje će ga pratiti preko cijele godine.
Takođe, ovo je loš dan za spavalice. Na ovaj dan, vjeruje narod, nikako ne valja drijemati preko dana jer će se onda biti bunovan, pospan i bolešljiv preko cijele godine.
Izuzetak su oni koji su već “zgrešili” i spavali na Đurđevdan – oni treba da odremaju neko vrijeme i na Markovdan jer će tako “poništiti dejstvo” pređašnjeg sna i neće ih stići “kazna”.
Sveti Marko je česta krsna slava, ali i slava pojedinih gradova i mjesta
