Spomenik žrtvama fašističkog terora na mjestu gdje su sahranjeni sarajevski borci, antifašisti, među kojima Vladimir Perić Valter, Slaviša Vajner Čiča, Slobodan Princip Seljo i Radojka Lakić, potpuno je zapušten.
z tog razloga odlučili su da, zarad istine, institucijama Republike Srpske i grada Istočno Sarajevo predlože da na dijelu Spomen-parka Vraca, koji teritorijalno pripada Srpskoj, podignu novi spomen-kompleks koji bi, svojim sadržajem, predstavljao autentično svjedočenje stradanja sarajevskih Srba, ne samo u periodu od 1941. do 1945. godine, nego i u posljednjem građanskom ratu u BiH.
Ljubiša Ćosić, novoizabrani gradonačelnik Istočnog Sarajeva, kaže za Politiku da će ta inicijativa, bez ikakve dileme, dobiti podršku svih gradskih i republičkih institucija, kao i institucija opštine Istočno Novo Sarajevo, na čijoj teritoriji se nalazi dio postojećeg spomen-kompleksa.
Bio bi to ujedno i odgovor sarajevskim vlastima koje ne dozvoljavaju podizanje spomenika ni na najvećim srpskim stratištima u Sarajevu, u Dobrovoljačkoj ulici, na primjer, u kojoj je u napadu na kolonu ЈNA ubijena 42 vojnika i oficira i ranjeno njih 73. Ili na jami Kazani, u koju je bačen nikada utvrđen tačan broj sarajevskih Srba, koji su na silu izvođeni iz njihovih stanova i likvidirani na toj lokaciji.
U Odboru za zaštitu prava Srba u Federaciji BiH smatraju da postojeći Spomen-kompleks Vraca, posvećen palim borcima NOB-a i žrtvama fašističkog terora u Sarajevu tokom Drugog svjetskog rata (otvoren 1981. godine), ni na koji način ne simbolizuje istinu o masovnom stradanju srpskog naroda u to vrijeme u gradu na Miljacki.
Predsednik Odbora, Đorđe Radanović, ističe da bi se u okviru novoizgrađenog spomen-kompleksa, praktično, nalazila tri spomenika.
Јedan od njih bio bi posvećen ubijenim Srbima i Јevrejima u Sarajevu tokom Drugog svetskog rata na kome bi bila ispisana imena svih žrtava, kao dokaz da su pripadnici ta dva naroda bili najveći stradalnici. To se, kaže on, ne može prepoznati ni u izgledu, a ni u natpisima, ispisanim na zidinama postojećeg spomen-kompleksa izgrađenog po pravilima socijalizma.
Drugi dio novog memorijalnog kompleksa na Vracama bio bi spomenik posvećen svim sarajevskim Srbima ubijenim tokom posljednjih ratnih dešavanja u BiH, a treći nazivima sarajevskih ulica iz kojih su poslijeratne sarajevske vlasti protjerale srpski prefiks i zamijenili ga čak i imenima nekih pojedinaca koji su činili zločine nad srpskim narodom, ili imenima dokazanih pobornika fašizma, poput Mustafe Busuladžića.
– U tom sučeljavanju istine i neistine, budući posjetioci parka na Vracama mogli bi da spoznaju, ne samo razmjere tragičnog stradanja sarajevskih Srba, nego bi mogli sami da zaključe šta je Sarajevo bilo do 1992. godine, a šta je danas. I koliko se, zahvaljujući bošnjačkoj politici, “izopačilo” u smislu njegove multietničnosti – naglašava Radanović i zaključuje da je stanje u kome se godinama nalazi Spomen-park Vraca (posve devastiran, razoren i zapušten), koji je 2005. godine proglašen Nacionalnim spomenikom BiH, oličenje odnosa sarajevskih političara prema antifašizmu u koji se rado zaklinju.
Trenutnom slikom Spomen-parka Vraca, memorijalnog podsjetnika na više od 11.000 Sarajlija, žrtava fašističkog terora i mjesta na kome su sahranjeni sarajevski borci, antifašisti, među kojima su i Vladimir Perić Valter, Slaviša Vajner Čiča, Slobodan Princip Seljo, Radojka Lakić, Bane Šurbat, Adem Buća, bave se, uglavnom, mediji.
Tako se može pročitati, između ostalog, i to da taj park „nestaje pod žbunjem i smećem”, da se „raspada pred očima Sarajlija”, da je „to sramota za Valterovo Sarajevo”, te da Vraca već godinama posjećuju „samo sakupljači starog željeza” koji se, prema nekim informacijama, sumnjiče i za skrnavljenje statue narodne heroine Radojke Lakić, kojoj je odsječena jedna ruka.
